Wyciąg orczykowy – orczyk to inaczej mały uchwyt w kształcie odwrócowej litery T, który wkładamy pod pośladki (nie siadamy!) i na stojąco jedziemy pod górkę trzymając się rurki.

Wyciąg talerzykowy – prostsza nieco wersja wyciągu orczykowego, pod uda podkładamy „talerzyk” i na stojąco jedziemy pod górę.

Wyciągi krzesełkowe – od dwu do ośmioosobowych, specjalna „kanapa” podjeżdża i należy na nią szybko wsiąść. Kanapy coraz częściej są zamykane przed wiatrem i mają podgrzewane siedzenia. Dzieciom wolno bez nadzoru korzystać z tych wyciągów od ok. 12 lat (wzrost ok 145 cm)

Gondole – pojazdy, do których się wchodzi do środka, a sprzęt albo zabiera ze sobą albo wsadza do specjalnych koszy na zewnątrz gondoli. Przed korzystaniem przez dziecko z tego rodzaju transportu należy się upewnić, że jego narty mają odpowiednią długość i nie wypadną z kosza. W Polsce taka kolej jest tylko na Kasprowy Wierch. 

Zasady korzystania
1. Zachowujemy spokój, stojąc w kolejce do wyciągu. Nie przepychamy się, nie ściskamy.
2. Na wyciąg wsiadamy szybko i pewnie.
3. W razie wywrotki stosujemy manewr jak najszybszej ucieczki z okolicy wyciągu na bok, aby inni narciarze mogli bezpiecznie obok nas przejechać.
4. Po zejściu z wyciągu nie stoimy obok niego, oddalamy się od razu na bezpieczną odległość.
5. Jeśli wjeżdżamy z kijkami, muszą być one odczepione od nadgarstków i trzymane jedną ręką, a drugiej używamy do trzymania się wyciągu.
6. Podczas jazdy wyciągiem krzesełkowym nie machamy nogami z nartami w powietrzu – narty muszą być oparte na postawce.
7. Podczas wjeżdżania orczykiem, taśmą lub liną trzymamy narty ustawione równolegle do siebie w kierunku jazdy.
8. Na wyciągu orczykowym ani talerzykowym nie obciążamy go, siadając na nim, a jedynie podtykamy pod uda, aby być ciągniętym w górę.
9. Snowboardziści korzystający z wyciągu orczykowego przednią nogę zostawiają w wiązaniach, ustawiają deskę w kierunku pod górę. Tylną nogę uwalniają z wiązania i stawiają na śniegu, obracają głowę i górną część tułowia w kierunku nadjeżdżającego orczyka, następnie chwytają go i wkładają pod udo nogi trzymanej na desce. Jednym płynnym ruchem odbijają się od śniegu wolną nogą, nadając desce bieg pod górę i ustawiają stopę na desce pomiędzy wiązaniami.

Przygotuj dziecko
Chociaż nam dorosłym korzystanie z np. wyciągu taśmowego może wydać się czymś banalnym, miejmy na uwadze, że im młodsze dziecko, tym większą trudnością mogą być dla niego pierwsze próby korzystania z wyciągów. Dzieci mają mniejsze doświadczenie, słabszą koordynację ruchową i wolniejszą reakcję. Podstawowa zasada przed pierwszą próbą brzmi: nie przekazuj dziecku postawy lękowej!Niech malec nie widzi Twojego wahania, rozterek i nie słyszy w głosie niepewności lub niepokoju. 
Najpierw udajcie się w okolicę wyciągu bez nałożonych nart, jedynie w samych butach narciarskich. Wytłumacz spokojnie dziecku do czego służy każdy element sprzętu, poobserwujcie inne dzieci i dojdźcie do wniosku, że to nic trudnego. Nawet jazda na wyciągu taśmowym wymaga od dziecka minimum wiedzy np. że ma trzymać narty równolegle do siebie i nie przegapić momentu schodzenia z taśmy lub puszczania się liny. Dzieci powinny także wiedzieć, że w razie upadku muszą szybko usunąć się z trasy wyciągu.
Należy także wcześniej pokazać dziecku miejsce zejścia z wyciągu, obrać stały punkt w terenie jako znak rozpoznawczy. Jeśli dziecko uczy się jeździć przy pomocy kijków, w czasie pierwszych wjazdów wyciągiem, kijkami powinien zaopiekować się dorosły. Miejsce zejścia z wyciągu powinno być raczej płaskie, nauczmy dziecko, że dopóki czuje, że jest ciągnięte pod górę, nie opuszcza wyciągu. Bardzo ważne jest także przypominanie, że na orczyku nie siadamy pełnym obciążeniem, ciągnąc uchwyt w dół do ziemi, lecz jedynie podtykamy go pod uda, aby być ciągniętym pod górę.
W zależności od tego czy dziecko ma na początku większy problem z wchodzeniem na wyciąg czy ze schodzeniem, dorosły powinien jechać przed lub po dziecku. Optymalnie oczywiście byłaby jazda pomiędzy rodzicami, gdy jedno pomoże wejść a drugie sprawnie zakończyć drogę pod górę. 
Najważniejsze jednak jest, aby dodawać dziecku odwagi i zapewniać, że korzystanie z wyciągu to nic trudnego. Pewny siebie malec szybko nabierze wprawy i stanie się pełnoprawnym uczestnikiem stoku.