PRZYGOTOWANIA DO ŚWIĄT WIELKANOCNYCH

Gdy Wielki Post dobiega końca, pora na największą radość w roku – oto zaczyna się NOWE. Zaczyna się coś wiosennego, odradza w nas i w świecie, kiełkuje na nowo i dostaje kolejną szansę. Oto kolejny cykl w przyrodzie, religii, w duszy człowieka. 

Święta mają wymiar przede wszystkim religijny i trudno to podważyć. Jednak tak samo jak przed Wigilią, teraz wiosną również, atmosfera radosnych świąt udziela się każdemu. 

Jak wyglądają przygotowania w polskich rodzinach?

W czasie Wielkiego Postu ludzie żyją skromnie, aby przeczekać ten smutny czas, kontemplować jego religijny sens. W kościołach odbywa się droga krzyżowa, ten czas ma pomóc w uporządkowaniu życia. Jest to czas pokuty i przebaczenia. Tylko pokonując w sobie te problemy, będziemy zdolni odrodzić się do dalszego, pełnego życia. Temu służą też rekolekcje dla młodzieży, dorosłych i dzieci.

Osoby niewierzące również odczuwają koniec zimy jako coś, co bezpowrotnie umyka i chcą aby nowa wiosna dała im sił, przygotowują się kończąc rozmaite sprawy, by mieć więcej czasu na wyjścia na zewnątrz, na kontemplowanie przyrody, medytację, czy “uwolnienie” głowy od dręczących i trudnych spraw. Oto przyszła – wiosna!

Niezależnie od poglądów i religijności, w polskich domach przygotowuje się na Wielkanoc piękne dekoracje z bazi, zajączków, kurczaczków, maluje się starym zwyczajem jajka i układa wszystko w koszyczku. Sprząta się dom i zaprasza rodzinę na wspólne świętowanie. Na talerzyku rośnie już zasiana 5 dni wcześniej rzeżucha.

Wielka Sobota 

Rano w Wielką Sobotę osoby lub całe rodziny idą do kościoła poświęcić koszyczek z jedzeniem. Wszystko w koszyczku ma swoją symbolikę, a samo wyjście do kościoła trwa tylko chwilkę – ksiądz błogosławi rodzinom i święci pokarmy, nie ma w tym dniu mszy. Jest to też świetna okazja do rodzinnego, wiosennego spaceru, bo zwykle pogoda już jest bardzo ładna. Po poświęceniu koszyków kończy się post i można radośnie przygotowywać niedzielne święto.

Wielka Niedziela 

Wielka Niedziela rano to tradycyjny czas, gdy całe rodziny zasiadają do uroczystego śniadania. Wiele rodzin zaczyna posiłek modlitwą. Niemal wszyscy w tym dniu (zanim zaczną jeść) dzielą się jajkiem z każdą osobą z rodziny, życząc sobie zdrowia i wszystkiego, co tylko najlepsze.

Na świątecznym stole znajduje się biały barszcz z kiełbasą, wędliny, pasztet, jaja, mazurki i drożdżowa baba wielkanocna. Ozdobę stanowi rzeżucha, baranek z cukru lub masła, a kompozycji dopełniają bazie i malutkie kurczaczki.

Po obfitym śniadaniu czas na mały odpoczynek, spacer i radość ze wspólnych chwil. W niektórych regionach jest zwyczaj chowania słodkich jajek i zajączków, aby dzieci ich szukały. W kujawsko-pomorskiem, w Wielkopolsce i na Śląsku jest nawet zwyczaj małych prezentów od Zająca (obyczaj niemiecki).

Na obiad tradycyjnie jest mięso, w świątecznej odsłonie, wszystkiego jest dużo, a biesiadowanie trwa niemal cały dzień. Po obiedzie czas na pięknego i tradycyjnego mazurka, desery, słodycze i ciasto, w niektórych rodzinach również wjeżdża na stół nalewka własnej roboty lub pitny miód.

i po świętach…  czyli lany poniedziałek 

Kolejny dzień, czyli poniedziałek, jest wolny od szkoły i pracy, dlatego świętowanie przenosi się na kolejne śniadanie, obiad, kolację… Uwaga, bo jest to lany poniedziałek, więc można zostać nieoczekiwanie oblanym wodą i nie wolno się za to obrazić! Takie lanie wodą tradycyjnie ma przynieść szczęście i pomyślność, a spodziewać się go mogą niezamężne dziewczyny.